روانشناسی بالینی شاخه‌ای از روانشناسی است که به درک، پیش‌بینی و درمان نابهنجاری، ناتوانی و آشفتگی‌های شناختی، هیجانی، زیست‌شناختی، روان‌شناختی، اجتماعی و رفتاری کمک می‌کند.
در حالی که در روان شناسی عمومی جنبه نظری علم روان شناسی و مفاهیم بنیادی روان شناسی مثل یادگیری، حافظه، انگیزش و هیجان و احساس و ادراک مورد بررسی، مطالعه و پژوهش قرار می گیرند.
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی به عنوان روان‌شناس بالینی به کار روان درمانی در بیمارستان‌‌های روانی، کلینیک‌‌های روانشناسی، مراکز مشاوره و راهنمایی، سازمان بهزیستی و ادارات مربوطه به صورت فردی یا گروهی می پردازد.
هدف کارشناس ارشد عمومی تعلیم پژوهشگر بوده اما در حال حاضر کارشناس ارشـد روان شناسی عمومی نیز می‌تواند به کار درمان مشکلات خانوادگی، بین فردی، فردی، تحصیلی، شغلی، زناشویی و پژوهش‌‌‌های روان شناختی، خدمات روان شناسی در مراکز بهزیستی و بهداشت روانی بپردازد. می توان گفت بازار کار این دو شاخه از روان شناسی همپوشانی زیادی با یکدیگر دارد. کلینیک های ترک اعتیاد ، روان درمانی های فردی، زوجی و کودک، درمان های نوین نوروفیدبک و … از گستره کارهایی است که روان شناسان می توانند در آن فعالیت کنند.
****هم روان شناس بالینی و هم عمومی لازم است قبل از کار مشاوره از سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران مجوز بگیرند*****
